بر خاک فتاد آوخ تاج سر موسیقی
استاد سرآهنگ آن تکاختر موسیقی
“بابای بزرگِ” ساز آن “کوه بلند” آواز
آن “شیر” طرب میدان، رامشگر موسیقی
خشکید دریغ اکنون سرچشمۀ آوازش
پرخون شده در سوگش چشمِ تر موسیقی
در طرز کلاسیک او نام آور گیتی بود
دردا که شد از گیتی، نام آور موسیقی
در دانش موسیقی دانشور دوران بود
داد از کف خود دوران دانشور موسیقی
تا لحظۀ آخر بود او را غزلی در دست
با شعر و ادب جان داد، اندر بر موسیقی
در کوی خراباتش دادند طواف از عشق
چون خواسته بود این را آن افسر موسیقی
آوازۀ نام او زین خاک به گردون رفت
پر گشت ز آوازش بحر و بر موسیقی
در گوش زمان ماند همواره صدای او
چون اوست مَهین سلطان در کشور موسیقی
مجله هنر چاپ کابل، پنجشنبه ۲۰ جوزای ۱۳۶۱